Perspectief van een trainer

Je gaat ervan uit dat een vechtsport leraar commando’s roept en corrigeert, maar verder niks doet. Maar wat je niet ziet is het perspectief van de trainer.

Bij een van de vechtsportlessen leg ik een basis take down (worstelen) uit aan een ervaren leerling: Neem rustig een aanloop. Pak me zo bij me benen vast. Dan zet je je schouder tegen mijn buik en leg me “bam” op de grond. (Lijkt me duidelijk, zeker voor een ervaren leerling.)

Wat doet mijn leerling? Hij neemt een gigantische aanloop en rent recht met zijn hoofd tegen mijn ballen! Zonder me vast te houden…  BAM toen lagen we samen op de grond. Zo kan je ook iemand tackelen..

Ik ben degene in het zwart, vlak voor mijn landing (bij een correcte take down)

Boksen (dus niet kickboksen):

Bij mij mogen de leerlingen volop stoten bij een spar sessie, mits ze zich houden aan de afgesproken oefening. Aan een bepaalde leerling (kickbokser) leg ik het volgende uit: je bent vrij om combinaties te doen met hoeken, rechte stoten en body shots. Gebruik alleen je handen, dit is een boks oefening.

Nu moet ik je vertellen dat kickboksers veel moeite hebben om hun voeten thuis te houden. Ze zijn gewend net zoveel te trappen als te slaan. Dit vormt een probleem bij boksoefeningen, voor mij.

Het gaat nu als volgt: Ik zeg “begin maar” BAM! BAM! KNAL! KNAL! Een stoot op het hoofd, een stoot op de kin, een stoot op de buik, lever is raak. Maar ik hou alleen maar die voeten in de gaten. En blijven opletten op die voeten! Geen voeten, weer geen voeten (het gaat goed).. oef bijna raak, net op tijd geblokkeerd. En dan gebeurt het: de tijd gaat in slow motion. Ik zie die voet al aankomen, maar kan al niets meer doen. Mijn brein zegt nog net “oh nee, die gaat je raken” En dan is het zover.. KNALL!! Een volle trap in mijn gezicht. Dat wordt een blauw oog…

Een geslaagde spar sessie. Eentje waarbij de tegenstander GEEN blauw oog kreeg.

Een golf speler met bijna geen handicap wil graag zijn slag verbeteren:

Ik geef hem een oefen stok. En zeg: “sta met je voeten op schouder breedte. Breng de stok omhoog met gestrekte armen. Hou de stok boven je schouders en achter je hoofd. Sla met een roterende beweging en draai je bovenlichaam 180 graden.”

Wat doet de klant? Hij neemt de juiste houding aan en maakt een perfecte slagbeweging met volle kracht: en laat de stok los. KRAAAK! De stok schoot vol in het plafond. Ik dacht misschien had ik moeten zeggen “laat de stok nooit los”. Gelukkig raakte het mij niet dit keer.

Vanuit het perspectief van de trainer wens ik iedereen een sportief 2013 toe!